Ik ben graag op een van mijn favoriete plekjes in het bos. Daar is een kleine open plek, omringd door oude bomen, die bescherming bieden tegen felle zonnestralen en de harde wind. Als ik met mijn rug tegen een van de oude bomen zit, voel ik de ruwe schors, als teken van een oude wijsheid. Het geurende zachte mos geeft mij het nodige comfort zodat ik hier wel urenlang kan zitten. Mijn ogen gesloten en een schrijfblok op mijn schoot. Als de bladeren tegen mij fluisteren, dan nemen mijn gedachten een vrije loop.

Open ik vervolgens mijn ogen, dan gebeurt er vaak iets magisch. Dan zie ik een veertje dwarrelen als teken van het universum en de natuur om een stukje te schrijven voor deze blog. Wat zou ik het fijn vinden als jij, door mijn verhalen, het gevoel krijgt dat je hart lichter wordt en dat jij de kracht hebt om je eigen gedachten te sturen, zodat jij jezelf liefhebt en waardeert zoals jij bent, mooi mens. Weet dat jouw dromen nooit te groot zijn voor de werkelijkheid en geloof in jouw eigen veerkracht.