Je bent hier : Welkom > Burn-out en stress > Gestrest van verveling: dit is wat een bore-out met je doet
Top view van een rommelig bureau met het woord “BORE-OUT” in grote zwarte letters, omringd door een klok, papieren, kantoorartikelen en een open boek.

Gestrest van verveling: dit is wat een bore-out met je doet

Auteur: Mieke Loor

Je kijkt op de klok. Nog drie uur tot je naar huis mag. Je vingers zweven boven je toetsenbord, maar je weet niet wat je moet doen. Alles wat je moet doen, is in tien minuten geregeld. Je voelt je moe, niet omdat je druk bent geweest, maar eerder omdat je al weken nergens meer écht bij betrokken bent. Alsof je langzaam aan het verdwijnen bent, terwijl niemand het doorheeft.

Misschien probeer je jezelf voor te houden dat je gewoon geluk hebt met een rustige baan. Dat je niet zo moet zeuren, zeker niet als collega’s overuren draaien. Maar ondertussen voel je hoe de energie uit je weg sijpelt. Je lacht als iemand vraagt hoe het gaat, maar vanbinnen voel je frustratie, leegte of zelfs schaamte. Want wat als jij de enige bent die zich zo voelt?

Ik ben Mieke, en in mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht in Valkenswaard begeleid ik mensen die vanbuiten alles op orde lijken te hebben, maar vanbinnen vastlopen in een soort stille uitputting. Met werkvormen als hypnotherapie, Voice Dialogue, innerlijk kindwerk en systemisch werk, gaan we samen op zoek naar wat er echt speelt. En soms begint dat met deze simpele vraag: Wat gebeurt er met mij, als het werk me niet meer raakt?

Je werkdagen lijken op elkaar. Je doet wat er van je gevraagd wordt, je bent er, fysiek gezien dan. Maar vanbinnen voel je steeds minder. Je bent moe zonder reden, leeg zonder oorzaak. En maar denken: “Is het al 5 uur?”

Bore-out is niet altijd zichtbaar, zelfs niet voor jezelf. Zelf heb ik dat ook meegemaakt, lees hier mijn verhaal en ontdek wat er gebeurt als je weer terugkomt bij jezelf.

Voel je dat er iets moet veranderen? In deze blog lees je alles over dat patroon van stilstand in jezelf of zet nu die volgende stap.

“In de pauze kijk je Netflix”

Wat is een bore-out en hoe herken ik het?

Het klinkt bijna als een luxe positie: een baan waarbij je niet wordt overladen met werk. Geen stress, geen overuren, geen deadline-drama’s. En toch… voel je je uitgeput. Niet aan het einde van de dag, maar al vóór je begint. Je kijkt naar je agenda en voelt een lege zucht. Alles wat er moet gebeuren, kun je met twee vingers in je neus. En daar zit precies het probleem: je bent ergens onderweg je betrokkenheid kwijtgeraakt. Je doet nog wat er moet gebeuren, maar niet meer wat jou in beweging zet.
 
Veel mensen verwarren een bore-out met luiheid, of ze denken: “Dan heb je het toch goed?” Maar een bore-out is allesbehalve comfortabel. Het is een sluipende uitputting die ontstaat door langdurige onder-prikkeling. Er is te weinig uitdaging, te weinig contact met wat je echt raakt of motiveert. Je hoofd verveelt zich, je lijf protesteert, en je ziel… die trekt zich langzaam terug.
 
Het begint subtiel, met wat doelloos scrollen of een stiekeme Netflix-lunchpauze. Maar op den duur voel je dat je jezelf aan het verliezen bent. Niet door té veel, maar door té weinig. En precies dát maakt het zo verwarrend.

Onderzoek toont aan: bore-out is geen modewoord

Je bent echt niet de enige die hiermee worstelt. Sterker nog, wereldwijd heeft naar schatting 15% tot 20% van de werknemers te maken met klachten die passen bij een bore-out. Dat blijkt uit verschillende onderzoeken en een stuk van Flexmarkt.      
 
Langdurige verveling, gebrek aan uitdaging en het gevoel nutteloos te zijn, blijken directe gevolgen te hebben voor je mentale gezondheid, je motivatie én je zelfbeeld.
 
Wat op het eerste gezicht misschien lijkt op ‘een luxeprobleem’, blijkt in werkelijkheid diep ondermijnend. Werknemers met bore-out ervaren evenveel stressklachten als mensen met een burn-out, maar krijgen vaak minder begrip of erkenning. En dat maakt het extra eenzaam.

Je gevoel is dus niet alleen echt, het is ook erkend. Wetenschappelijk. Maatschappelijk. En zeker ook therapeutisch. Jij hoeft jezelf niet langer wijs te maken dat je ondankbaar bent. Er klopt iets niet, en dat mag gehoord worden.

Moe van het nietsdoen op je werk

Moeheid associeer je misschien met drukte, stress of deadlines. Maar wat als je juist leegloopt van… leegte? Je lichaam en geest zijn niet gemaakt om langdurig op de automatische piloot te leven. Als je dagen vult met taken die je niets doen, als je urenlang functioneert zonder bezieling, dan word je moe op een heel ander niveau. Niet fysiek, maar existentieel.
 
Onder de oppervlakte gebeurt er meer dan je denkt. Je brein krijgt te weinig stimulans, je hart voelt zich buitengesloten, je hebt geen idee meer waarvoor je het doet. En juist dat gebrek aan betekenis zuigt de energie uit je systeem. Je slaapt genoeg, maar wordt niet uitgerust wakker. Je hebt de hele dag niks gedaan, en toch voelt het alsof je een marathon gelopen hebt, met lood in je schoenen.
 
Die vermoeidheid is niet verzonnen. Het is een signaal. Een roep vanbinnen: dit klopt niet. En hoe eerder je dat serieus neemt, hoe eerder je weer richting kunt gaan voelen.

“Je hebt zelfs een fijne werkgever”

Als je je druk maakt over het niet druk hebben

Je weet rationeel dat je niet hoeft te klagen. Je hebt een baan, een inkomen, en zelfs een fijne werkgever. En toch voel je je ongelukkig, ongezien, uitgehold. En daarover praten… voelt ongemakkelijk. Want wie klaagt er nou over te weinig werk? Over rust? Over een baan die je ‘fluitend’ aankan?
 
Die schaamte is begrijpelijk. We leven in een wereld waarin druk zijn de norm is. Wie het rustig heeft, moet vooral dankbaar zijn. Maar onder die schaamte schuilt iets belangrijks: het besef dat jij niet tot je recht komt. Dat je capaciteiten, je creativiteit of je betrokkenheid ergens vastzitten. Niet omdat je ze kwijt bent, maar omdat ze geen ruimte krijgen.
 
De pijn zit niet in het werk zelf, maar in het gemis van erkenning. Van betekenis. Van het gevoel dat je iets toevoegt. En pas als je jezelf toestemming geeft om dat serieus te nemen, verdwijnt langzaam ook die schaamte. Wat je voelt is écht. En je mag er iets mee doen.

Wat doet een bore-out met zelfvertrouwen?

In het begin relativeer je nog. “Ach, even een rustige periode, straks wordt het weer druk.” Maar weken worden maanden, en ergens ga je twijfelen: Kan ik dit werk eigenlijk nog wel? Heb ik me niet overschat? Of juist: Is dit alles? Heb ik mezelf jarenlang wijsgemaakt dat ik iets te bieden heb?
 
Een bore-out kruipt langzaam onder je huid. Je levert geen prestaties meer waar je trots op bent. Je voelt geen flow, geen uitdaging, geen groei. En zonder die ingrediënten wordt het lastig om jezelf nog als waardevol te ervaren. Zeker als de buitenwereld jou blijft zien als die goedlachse collega die het allemaal wel redt.
 
Wat er werkelijk gebeurt, is dat je vervreemd raakt van je eigen potentieel. Niet omdat het weg is, maar omdat het onder het stof is geraakt. Je hebt geen erkenning nodig van buitenaf. Je hebt herinnering nodig aan wie je bent. En soms begint dat met een zachte fluistering: hé, weet je nog… hoe goed jij iets kon als het ertoe deed?

Zwart-witte lijntekening van een ouderwetse prikklok met een scheef kaartje, en een man die met de rug naar de klok staat en naar buiten kijkt.

“Je wacht op 17:00, alsof daar de vrijheid ligt. Maar iedere dag begint opnieuw met dezelfde gevangenis van minuten.”

Bore-out bespreekbaar maken op het werk?

Je wilt niemand voor het hoofd stoten. Je leidinggevende niet, je team niet. Misschien voel je je zelfs schuldig dat jij ruimte ervaart terwijl anderen verzuipen in het werk. Dus zeg je maar niks. Je glimlacht en zegt tegen iedereen dat je het ook druk hebt. En ondertussen holt je motivatie achteruit.
 
De angst om ondankbaar over te komen is groot. En vaak is er ook twijfel: Ligt het aan mij? Moet ik niet gewoon wat minder kritisch zijn? Maar het probleem benoemen betekent niet dat je een klager bent. Het betekent dat je eerlijk durft te zijn over je behoefte aan betrokkenheid, aan ontwikkeling, aan betekenis.
 
Soms is het niet eens het werk dat moet veranderen, maar de ruimte om mee te denken, te groeien, of opnieuw verbinding te maken. Een gesprek openen kan spannend zijn, maar ook een eerste stap richting jezelf. Want als jij niet uitspreekt wat je nodig hebt, wie doet het dan wel?

“Bore-Out kan een uitnodiging zijn”

Kan een bore-out ook buiten werk ontstaan?

Ja, zeker. Bore-out gaat niet alleen over jouw werk. Het gaat over betekenis. Over betrokken zijn bij iets dat ertoe doet voor jou. En juist daarom kan het ook toeslaan in andere fases of rollen: als student, als mantelzorger, als moeder, als gepensioneerde, of als je noodgedwongen ziek thuis zit voor een langere periode.
 
Misschien ben je jarenlang keihard gegaan en valt nu alles stil. Of je bent gewend om altijd in dienst te staan van anderen en ineens is er niets meer wat van je vraagt. Wat overblijft is leegte. Niet omdat je niks te doen hebt, maar omdat je niet meer weet waarvoor je het doet.
 
Die leegte hoeft niet eng te zijn. Soms is het een uitnodiging. Om opnieuw te ontdekken wat jij nodig hebt, wat jou voedt, wat jou in beweging zet. Ook buiten werk mag jij weer zin gaan voelen. En dat begint niet met een nieuwe taak, maar met een nieuw verhaal over jezelf.

Hoe lang duurt een Bore-Out?

Dat is misschien wel de pijnlijkste vraag. Want ja, je kunt dit jaren volhouden. Doorgaan op halve kracht. Lachen op commando. Stilletjes leeglopen terwijl de buitenwereld niets merkt. Maar op een gegeven moment begint je systeem te protesteren. Eerst zacht, dan harder. Slecht slapen, vage klachten en prikkelbaarheid. Verdriet dat je niet kunt plaatsen.
 
Een bore-out verdwijnt zelden vanzelf. Het is een signaal van je ziel: Je leeft onder je kunnen. Je houdt jezelf klein. Je loopt jezelf mis. En hoe langer je wacht, hoe dieper dat gevoel zich nestelt. Tot je niet meer weet wie je ooit was of wat je eigenlijk wilde.
 
Maar hier komt het hoopvolle: je hoeft niet te wachten tot je omvalt. Je mag vandaag al erkennen dat het schuurt. Dat je méér bent dan wat je nu laat zien. En dat het oké is om daar iets aan te willen veranderen. Niet omdat je moet. Maar omdat je mag.

Hoe kan therapie helpen bij een Bore-out?

Een bore-out is geen luiheid, geen gebrek aan ambitie en al helemaal geen teken dat je teveel zeurt. Het is een diep, menselijk signaal dat er iets niet meer klopt in de manier waarop je leeft, werkt of met jezelf omgaat. En juist dat vraagt om een andere benadering dan simpelweg ‘even een andere baan zoeken’ of ‘een cursus time management’.
 
In mijn praktijk in Valkenswaard werk ik met mensen die zich vaak heel lang groot hebben gehouden. Die aan de buitenkant sterk lijken, maar vanbinnen zijn stilgevallen. Samen onderzoeken we wat er onder de oppervlakte speelt. Wat heeft je ooit enthousiast gemaakt? Waar ben je jezelf onderweg kwijtgeraakt? En wat heb jij nodig om weer terug te komen bij wie je werkelijk bent?
 
Ik maak daarbij gebruik van verschillende vormen van therapie, zoals hypnotherapie, Voice Dialogue, innerlijk kindwerk en systemisch werk. Geen pasklare antwoorden, maar een warme, veilige bedding waarin je weer contact kunt maken met je eigen verlangen, je grenzen en je levenslust.

Wat je misschien nog niet wist over mij…

Dat een burn-out en een bore-out qua signalen veel op elkaar lijken, heb ik aan den lijve mogen ervaren. In de jaren dat ik fulltime werkte, alleen voor de kinderen zorgde én daarnaast wilde sporten en een sociaal leven onderhouden, heb ik mezelf flink overvraagd. Ik hield alle ballen in de lucht tot het niet meer ging. Toen de kinderen langzaam hun eigen leven gingen leiden, viel het stuk zorgen voor weg.

En ineens merkte ik dat ik me op het werk steeds vaker verveelde. De taken die ik deed, kostten me nauwelijks moeite. Alles ging met twee vingers in mijn neus en toch voelde ik me vermoeid. In eerste instantie dacht ik dat het opnieuw een burn-out was. Maar toen ik verder ging kijken en voelde wat er écht speelde, ontdekte ik: dit is anders. Dit is bore-out. En dát inzicht maakte alles duidelijk.
 
Ik vluchtte steeds, omdat ik niet meer werd uitgedaagd. Ik raakte mezelf kwijt in gemak en sleur. Tot ik de moed vond om het anders te doen. Nu, als therapeut, word ik elke dag opnieuw uitgedaagd. Niet door stress of overbelasting, maar door de vraag: wat heb ik vandaag nodig uit mijn toolbox om iemand écht te begeleiden op zijn of haar pad? En elke keer als ik daarop aansluit, voel ik weer zin, richting en voldoening.

Voor mij was die switch nodig om opnieuw te kunnen leven, niet op routine, maar vanuit bezieling. En als jij voelt dat het schuurt, weet dan: het is mogelijk om te kiezen voor werk dat je wél raakt. Misschien begint dat met één gesprek.

Meestgestelde vragen over bore-out

Een bore-out voelt misschien minder ‘urgent’ dan een burn-out, maar vanbinnen kan het net zo verwoestend zijn. In deze veelgestelde vragen lees je wat het precies is, hoe je het herkent, en waarom het niet vanzelf overgaat. Niet met tips of trucjes, maar met echte inzichten zodat je voelt: ik ben niet gek, ik ben gewoon moe van het missen van betekenis.

Wat is het verschil tussen een bore-out en een burn-out?

Een bore-out ontstaat door onderbelasting en gebrek aan uitdaging; een burn-out door overbelasting. Maar vanbinnen kunnen ze allebei zorgen voor uitputting, twijfel en verlies van eigenwaarde.

Hoe weet ik of ik een bore-out heb?

Als je werk je mentaal leegzuigt, je nergens meer echt bij betrokken voelt, en je dagen wegtikt zonder voldoening: dan is het tijd om dit serieus te nemen.

Kan je ziek worden van een bore-out?

Ja. Klachten zoals vermoeidheid, hoofdpijn, lusteloosheid en zelfs depressieve gevoelens komen veel voor. Je systeem geeft signalen dat je te lang buiten jezelf leeft.

Moet ik bore-out bespreken op het werk?

Omdat het ‘niet druk hebben’ vaak wordt gezien als luxe. Maar jouw gevoel is echt. En erkennen wat jij nodig hebt, is geen klagen, het is zorgen voor jezelf.

Kan ik mijn baan kwijt raken als ik bore-out bespreekbaar maak?

Die angst is begrijpelijk. Toch begint elke verandering met eerlijkheid. Je mag dit onderzoeken met iemand die naast je staat, bijvoorbeeld in therapie.

Kan ik ook een bore-out krijgen als moeder of mantelzorger?

Absoluut. Een bore-out gaat over het ontbreken van zingeving, niet alleen over werk. Ook zorgrollen kunnen leeg voelen als je jezelf onderweg bent kwijtgeraakt.

Kan holistische therapie helpen bij bore-out?

Ja, verschillende werkvormen helpen je om los te komen van oude aanpassingsstrategieën en weer contact te maken met je werkelijke behoeften, verlangens en grenzen.

Heb je hulp nodig voor het vinden van je eigen veerkracht?

Zet nu die volgende stap… en voel weer dat je ertoe doet.

Je houdt het al zo lang vol. Je dagen glijden voorbij, je werk voelt als een toneelstuk waarin je steeds opnieuw dezelfde rol speelt. Misschien hoop je dat het vanzelf overgaat, dat je ergens weer zin gaat voelen. Maar diep vanbinnen weet je: dit is niet hoe het hoort te zijn. En het vreet aan je. Herken je dat?
 
Je zoekt naar woorden voor iets wat niet tastbaar is. Je bent niet overspannen, niet verdrietig, niet ziek en toch klopt er iets niet. Je bent niet de enige. Steeds meer mensen raken verdwaald in het niemandsland van onderprikkeling en stille leegte. Er is niets mis met jou. Maar er is wél iets wat gezien mag worden.
 
Ik ben Mieke, en in mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht in Valkenswaard begeleid ik mensen die het gevoel zijn kwijtgeraakt dat hun werk, leven of dagelijks bestaan nog ergens over gaat. Met hypnotherapie, Voice Dialogue, innerlijk kindwerk en systemisch werk, kijken we samen naar wat er in jou tot stilstand is gekomen  en wat er weer mag gaan stromen. Je hoeft het niet te weten. Je hoeft het alleen te voelen.
 
Het vraagt moed om toe te geven dat je vastzit. Maar je hoeft het niet alleen te doen.
Wacht niet langer en neem vandaag nog contact met mij op voor die eerste stap, en ontdek hoe jij weer gaat geloven in Jouw Eigen Veerkracht.
 
Liefs, Mieke

Deel dit bericht

Lees hier mijn recente blogs

Scroll naar boven