Je bent hier : Welkom > Nee zeggen zonder schuldgevoel
nee zeggen

Nee zeggen zonder schuldgevoel

Auteur: Mieke Loor

Je zegt ja voordat je er erg in hebt. Op je werk, bij vrienden, op de school van je kind. Terwijl je hoofd allang weet dat het te veel is. Je lijf geeft het ook al een tijdje aan, maar dat negeer je liever nog even. Want je wilt niemand teleurstellen. Je wilt meedoen, aardig gevonden worden, niet moeilijk doen. En dus loop je jezelf voorbij. Steeds opnieuw.

Misschien probeer je het weleens anders. Je neemt je voor om vaker voor jezelf te kiezen. Je oefent zinnen als: “Ik laat het even aan me voorbijgaan.” Maar op het moment suprême lijkt het alsof je stem vastloopt. Je glimlacht vriendelijk, knikt, en je weet alweer: dit was niet wat ik wilde. Het voelt alsof nee zeggen niet bij je hoort, alsof je jezelf moet forceren om iets te doen dat tegen je natuur ingaat.

Ik ben Mieke Loor, en in mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht help ik mensen die vastlopen in dit soort patronen. Met Hypnotherapie, Voice Dialogue, Innerlijk Kindwerk en Tafelopstellingen kijken we samen naar waar het écht knelt. Nee kunnen zeggen is geen karaktertrek waar je mee geboren wordt. Het is iets dat je mag herontdekken. Iets wat weer bij je mag gaan horen. En het goede nieuws is: je hoeft het niet alleen te doen.

Waarom is nee zeggen zo moeilijk? In deze blog leer je hoe je vaker voor jezelf kiest, je grenzen bewaakt én het schuldgevoel loslaat.

“Wie laat jij aan het woord?”

Waarom zeg ik altijd ja, zelfs als ik iets eigenlijk niet wil?

Dat heeft meestal weinig te maken met “gewoon aardig willen zijn”, en veel met iets dat al veel langer meegaat. Misschien heb je als kind geleerd dat je vooral niet lastig moest zijn. Meewerken, aanpassen, de boel gezellig houden, dan was iedereen blij. Dat was ooit slim, maar nu sta je steeds vaker achterin je eigen leven.

In Voice Dialogue zie ik dit patroon vaak terug als de innerlijke pleaser. Die wil harmonie. Geen gedoe. Geen afwijzing. Maar als die stem te veel ruimte krijgt, schuift jouw eigen gevoel stilletjes naar de achtergrond. En voor je het weet, is nee zeggen geen optie meer, maar iets wat je eigenlijk verleerd bent.

In therapie breng je al die delen weer in beeld. Niet om iets weg te poetsen, maar om overzicht te krijgen. Wie stuurt er op dat moment? En wie mag óók eens aan het woord?

“Nee hoor, ik blijf lekker thuis”

Hoe kan het dat anderen zo makkelijk nee zeggen?

Sommige mensen lijken hun grenzen in beton gegoten te hebben. Ze zeggen zonder moeite: “Nee hoor, ik blijf lekker thuis,” en lijken daar totaal geen last van te hebben. En jij? Jij zit uren later nog te twijfelen of je iemand misschien gekwetst hebt.

Vaak zit daar een verschil in wat je hebt geleerd. Als jouw nee vroeger niet serieus werd genomen, of leidde tot gedoe, dan is het logisch dat je hebt geleerd om maar gewoon ja te zeggen. Dat werd de veilige route.

Met hypnotherapie onderzoeken we waar dat automatische ja vandaan komt. Niet om in het verleden te blijven hangen, maar om je systeem te laten voelen dat het nú wél oké is om een grens te trekken. En dat jij dat gewoon mag.

“Ik ben te moe, ik pas even”

Wat als ik iemand kwets als ik nee zeg?

Dat is vaak de grootste zorg: dat iemand zich afgewezen voelt. Of denkt dat jij geen zin hebt in hen als persoon. En omdat je dat niet wilt, omdat je om die ander geeft, zeg je maar weer ja. Ook als dat ten koste gaat van jezelf.

Maar stel dat iemand jou zegt: “Ik ben te moe, ik pas even.” Dan denk je toch ook niet meteen: wat een afwijzing? Dan denk je: goed dat je dat zegt. Die mildheid mag jij ook voor jezelf voelen.

In sessies kijken we naar de plek waar jouw verantwoordelijkheid ophoudt en die van de ander begint. Want eerlijk is eerlijk: je mag liefdevol zijn, maar je hoeft niet ieders gemoedstoestand te managen. Een duidelijke nee is geen afwijzing. Het is zorg, óók voor jezelf.

Nee zeggen

“Je agenda is als een kledingkast die niet meer dicht kan. Er hangt van alles in, maar niks past echt goed. En elke keer prop je er toch weer iets bij. Tot het op je valt zodra je de deur opent.”

Hoe stop ik met me schuldig voelen als ik nee zeg?

Je zegt een keer nee, en daar is het al: dat knagende schuldgevoel. Alsof je iets hebt gedaan wat eigenlijk niet mag. Zelfs als je rationeel weet dat je die afspraak écht even niet trok, voelt het toch alsof je iemand hebt laten vallen.

Met Innerlijk Kindwerk gaan we kijken waar dat schuldgevoel vandaan komt. Vaak heb je als kind gevoeld dat jouw aanpassing bijdroeg aan de rust. Dat je ‘goed’ was als je je inschikte. En dat diepe gevoel laat zich niet zomaar met een positieve uitspraak wegpraten.

Maar als je het herkent, kun je er wél iets mee. Dan kun je dat schuldgevoel met zachtheid bekijken, in plaats van het als waarheid aan te nemen. Het hoeft niet weg, maar het hoeft jou ook niet langer te sturen.

Waarom ben ik na een dag vol ja zeggen zó moe?

Omdat je al je energie hebt ingezet om het anderen naar de zin te maken. Terwijl je eigenlijk vooral behoefte had aan rust, ruimte, of gewoon even niks. Die vermoeidheid is niet ‘gek’ of overdreven. Het is je lichaam dat zegt: “Ik ben er nog, en ik kan niet oneindig geven.”

In tafelopstellingen zie ik dit vaak scherp naar voren komen. Jij staat ergens aan de rand, terwijl alles en iedereen in het midden staat. Je houdt de boel draaiende, maar vergeet jezelf. Het moment waarop mensen dat beeld zíen, is vaak confronterend, en tegelijk bevrijdend. Want dan begrijp je ineens waarom je zo moe bent.

Hoe zeg ik nee zonder dat het ongemakkelijk wordt?

Je hoeft echt geen indrukwekkend betoog te houden. Soms is een korte, vriendelijke zin genoeg. “Ik merk dat ik vanavond liever thuis blijf.” Meer hoef je niet te zeggen. Echt niet.

In de praktijk oefenen we zulke zinnen regelmatig. Gewoon hardop, in je eigen woorden, zodat je merkt hoe het klinkt. De eerste keren voelt het spannend, maar hoe vaker je het doet, hoe meer je merkt: dit kán gewoon. En mensen vinden het meestal helemaal niet raar. En áls ze dat wel vinden, dan zegt dat eigenlijk genoeg.

Nee zeggen

Nee zeggen, ik krijg het niet voor elkaar.

Soms wíl je wel nee zeggen, maar lukt het simpelweg niet. Je weet precies wat je zou moeten zeggen, maar op het moment zelf verstijf je. En achteraf baal je. Niet van die ander, maar van jezelf.

Als dat gebeurt, zit daar vaak iets ouds onder. Een diepe overtuiging dat jij altijd beschikbaar moet zijn. Of een gevoel dat het gevaarlijk is om je grens aan te geven. En dat is niet zwak. Dat is menselijk.

In therapie gaan we samen kijken waar het stokt. Soms blijkt dat het niet gaat om die ene situatie, maar om een veel breder patroon. En juist daarin ligt de opening. Want zodra je dat ziet, kun je ruimte maken. Voor jezelf. Voor je nee. En voor iets wat eigenlijk altijd al in je zat: vrijheid om te kiezen.

Nee zeggen: herkenbare vragen, eerlijke antwoorden

Misschien worstel je hier al langer mee. Of misschien lees je straks iets en denk je: ja, dat doe ik dus ook. Hieronder vind je veelgestelde vragen over nee zeggen, met heldere en hoopvolle antwoorden die je kunnen helpen om weer vaker voor jezelf te kiezen.

Waarom is nee zeggen zo moeilijk?

Nee zeggen is lastig omdat je vaak bang bent om anderen teleur te stellen of de harmonie te verstoren. Dit gedrag is vaak aangeleerd en kan worden doorbroken met technieken zoals Voice Dialogue en Innerlijk Kindwerk.

Hoe leer ik nee zeggen zonder schuldgevoel?

Nee zeggen zonder schuldgevoel begint met het herkennen van oude patronen die je hebt aangeleerd. Hypnotherapie en Innerlijk Kindwerk kunnen helpen om deze overtuigingen te transformeren en ruimte te maken voor zelfzorg.

Wat zijn praktische tips om nee te zeggen zonder ruzie?

Nee zeggen zonder ruzie kan door duidelijk en vriendelijk te communiceren, bijvoorbeeld: “Dank je voor de uitnodiging, maar ik sla deze keer over.” Oefening en zelfvertrouwen zijn hierbij essentieel.

Wat zijn de voordelen van nee zeggen?

Nee zeggen helpt je om je energie te behouden, stress te verminderen en meer tijd te hebben voor wat echt belangrijk voor je is. Het is een daad van zelfzorg en respect voor jezelf.

Hoe kan ik assertiever worden in het aangeven van mijn grenzen?

Assertiever worden begint met het bewust worden van je eigen behoeften en het oefenen van duidelijke communicatie. Therapieën zoals Voice Dialogue kunnen je helpen om verschillende delen van jezelf beter te begrijpen en in balans te brengen.(

Wat zijn de eerste stappen om beter nee te leren zeggen?

Begin met kleine situaties waarin je nee zegt en bouw dit langzaam op. Oefen met het uitspreken van je grenzen en reflecteer op je gevoelens daarbij.

Heb je hulp nodig voor het vinden van je eigen veerkracht?

Zet nu die volgende stap

Misschien herken je het wel: dat je agenda volstroomt met afspraken die je eigenlijk niet wilt, dat je ’s avonds uitgeput op de bank ploft en je afvraagt waarom je hier wéér in bent gestapt. Je zegt ja uit gewoonte, uit beleefdheid, omdat je niemand wilt teleurstellen. Maar ondertussen voel je dat jijzelf steeds verder naar de achtergrond verdwijnt. Hoe vaak heb je al gedacht: de volgende keer zeg ik nee?

Je bent niet de enige die hiermee worstelt. Veel mensen lopen vast in het spanningsveld tussen trouw zijn aan zichzelf en aardig gevonden willen worden. Je zoekt naar een manier om je grenzen aan te geven zonder schuldgevoel, maar weet soms niet waar je moet beginnen. En dat is oké. Het feit dat je hierover leest, betekent al dat je ergens voelt: dit kan anders.

Ik ben Mieke Loor en in mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht help ik mensen die het moeilijk vinden om voor zichzelf te kiezen. Samen onderzoeken we waar jouw automatische ‘ja’ vandaan komt, en wat er onder die neiging schuilgaat. Met hypnotherapie, Voice Dialogue, Innerlijk Kindwerk en tafelopstellingen krijg je inzicht in je patronen. Niet om jezelf te veranderen, maar om los te komen van wat je niet meer dient. Zodat je weer dichter bij jezelf kunt komen.

Het vraagt moed om eerlijk naar jezelf te kijken. Maar je hoeft het niet alleen te doen.
Wacht niet langer en neem vandaag nog contact met mij op voor die eerste stap, en ontdek hoe jij weer gaat geloven in jouw eigen veerkracht.

Liefs, Mieke

Deel dit bericht

Scroll naar boven