zelfmoordgedachten herkennen en doorbreken met hulp

14 juni 2025

Soms kijk je om je heen en denk je: alles klopt. Je hebt een baan, misschien een gezin, vrienden, een leven dat er op papier prima uitziet. En toch… is het leeg vanbinnen. Zwaar. Alsof je aan het overleven bent in plaats van écht te leven. Alsof je elke ochtend een masker opzet en niemand ziet hoe moe je bent van het vechten tegen je eigen gedachten.

Misschien heb je wel eens gedacht: Als dit het is, hoeft het voor mij niet meer. Niet omdat je écht dood wilt, maar omdat je zó graag rust wilt. Even niet meer hoeven, verdwijnen uit alles wat te veel is. Je praat er maar niet over om je omgeving niet ongerust te maken, ze zouden zich alleen maar zorgen gaan maken. Of ze zeggen; “kom op, morgen gaat het vast beter”. Dus hou je het stil. Je trekt je terug. En ondertussen wordt het donkerder in je hoofd. Deze gedachten aan zelfdoding kunnen overweldigend zijn.

Ik ben Mieke, de drijvende kracht achter mijn praktijk voor holistische therapie Jouw Eigen Veerkracht. Ik leerde door mijn Gatekeeper-training van 113 Zelfmoordpreventie hoe belangrijk het is dat mensen zich écht gehoord voelen. Dat je durft te vragen: “Denk je aan zelfmoord?” En niet alleen dat: ik help je ook te begrijpen wat je kunt doen als naaste, zodat je direct en effectief steun kunt bieden. Soms draait het niet om die ene vraag, maar om een veilige plek waar je niet hoeft te vechten. Waar je niks hoeft uit te leggen. Waar je gewoon even mag zijn, met alle gedachten die daarbij horen. Lees meer over mijn aanpak of neem direct contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.

In deze blog ontdek je;

Signalen van zware gedachten herkennen
Oorzaken van suïcidale gedachten
Hulp zoeken bij zelfmoordgedachten is belangrijk
De weg naar herstel
Help, is het dapperste wat je kan zeggen
Mijn persoonlijke verhaal
In geval van nood
Veelgestelde vragen over suïcidale gedachten
Zet nu die volgende stap

In deze blog neem ik je mee in gedachten die je misschien liever niet hardop uitspreekt. Gedachten over leven, gedachten de dood, over het niet meer weten. Geen lijstjes met tips, maar eerlijke woorden over wat er leeft onder de oppervlakte.

Lees hier mijn eigen verhaal, als je wilt weten waarom ik deze pijn herken.
En voel je al dat het tijd is voor iets anders? Zet dan nu die volgende stap. Je hoeft dit niet langer alleen te dragen.

Zet die volgende stap

“Als je hart te lang genegeerd is”

Signalen van zware gedachten herkennen

Je hoeft geen officiële diagnose te hebben om het gevoel te hebben dat je langzaam kopje-onder gaat. Je hoeft niet ‘ziek’ te zijn om te merken dat het leven steeds zwaarder voelt. Depressieve gedachten kondigen zich zelden groots aan. Ze sluipen stilletjes naar binnen. Terwijl je gewoon je werk doet, het ontbijt klaarmaakt, een appje stuurt met een glimlach-emoji. Je omgeving ziet een ‘functionerend’ mens. Maar vanbinnen voel je je leeg, verdwaald, onzichtbaar.

En dan begint je hoofd z’n werk te doen. Met overtuigende verhalen die zich blijven herhalen: Ik ben een last. Het wordt nooit beter. Misschien is iedereen beter af zonder mij. Op dat moment klinken ze volkomen logisch. Alsof het geen gedachten zijn, maar feiten. Je weet ergens nog wel dat het niet klopt, maar voelen doe je het niet. En dus blijf je in stilte ronddobberen in een zee van twijfel. Terwijl de wereld om je heen gewoon doorgaat.

Wat je dan niet ziet, maar wat ik in mijn praktijk wél zie: die zware gedachten zijn geen waarheid. Ze zijn signalen. Sporen van alles wat je al zolang met je meedraagt. Oude pijn die nooit ruimte kreeg, een trauma wat ver weg gestopt is of een ziekte die je leven beheerst. Een lijf dat moe is van het volhouden. Een hart dat te vaak genegeerd is. Wat je voelt is geen zwakte, het is een uitroep. En het verdient aandacht. Niet pas als het misgaat, maar juist nu.

Oorzaken van suïcidale gedachten

Soms zijn het geen gedachten vanuit een depressie, maar simpelweg het gevoel dat je vastzit. Dat je je leven niet meer onder controle hebt. Je loopt achter de feiten aan, de post stapelt zich op, je bankrekening staat rood en je weet niet meer hoe je het moet oplossen. Geldzorgen kunnen verlammend zijn. Ze brengen niet alleen stress, maar ook schaamte. En schaamte sluit je af, tot je denkt: misschien is het makkelijker als ik er niet meer ben.

Of misschien heb je iets gedaan waar je je zó voor schaamt, dat je er niet mee kunt leven. Een fout, een geheim, een beslissing die je maar niet kunt terugdraaien. Je kijkt in de spiegel en herkent jezelf niet meer. Je durft het niemand te vertellen, uit angst voor oordeel of afwijzing. En ondertussen draag je het alleen. Dag in, dag uit, tot je brein fluistert: “Je komt hier nooit meer uit.”

Soms is de oorzaak lichamelijk. Je gezondheid laat je in de steek. Je leeft met chronische pijn, een slopende ziekte of het gevoel dat je lichaam je gevangen houdt, en dat put uit. Dat kan je wereld klein maken, uitzichtloos. En ja, sommige mensen maken in zulke situaties uiteindelijk een keuze waar ze recht op hebben. Maar wat ik óók zie: veel mensen dragen gedachten aan zelfdoding in stilte, terwijl er nog ruimte is voor verbinding, voor zachtheid, voor zingeving. Ook als je lijf niet meer alles kan.

En dan is er nog die andere vorm van pijn: structureel gepest worden. Op school. Op het werk. In je eigen gezin. Niet gezien worden, genegeerd worden, of steeds het mikpunt zijn van grapjes of kritiek. Je zelfbeeld krijgt klap na klap, en op een dag denk je: misschien ligt het wel aan mij. Misschien ben ik echt zo waardeloos. Maar dat is niet zo. Wat je ervaart is niet wie je bent, het is wat je hebt moeten verdragen. En daar mag je iets mee.

“Het geven van ademruimte is soms al genoeg”

Hulp zoeken bij zelfmoordgedachten is belangrijk

Het voelt vaak alsof het geen zin heeft om erover te praten. Alsof je niemand kent die écht begrijpt wat er in je omgaat. Of erger nog: alsof je mensen tot last bent als je je uitspreekt. Misschien ben je bang voor de reactie. Voor goedbedoelde adviezen, bezorgde blikken of dat iemand je ineens als ‘kwetsbaar’ ziet. Dus slik je het maar weer in.

Maar gedachten die je voor jezelf houdt, worden zelden lichter. Sterker nog: in je eentje worden ze vaak groter. Je hoofd gaat in kringetjes denken, zonder frisse wind van buitenaf. En voor je het weet geloof je alles wat je denkt. Zonder dat iemand je vraagt: klopt dat wel? Of: waar komt die gedachte vandaan?

Praten helpt niet omdat het alles oplost, maar omdat het iets doorbreekt. Het patroon van zwijgen, het isolement en de schaamte. In mijn praktijk is er ruimte voor álles wat je denkt, ook de rauwe, donkere, verwarrende stukken. Juist die. Ontdek hoe Voice Dialogue jou kan helpen om jouw “ik”-sterkte te vergroten. We kunnen ook de diepte in met Hypnotherapie of andere therapieën. En vaak is dat het begin, niet van een oplossing, maar van ademruimte. Van erkenning en het niet langer alleen zijn in je hoofd met je zelfmoordgedachten.

De weg naar herstel

We zijn meesters geworden in ‘het wel redden’. In maskers opzetten, agenda’s volplannen en glimlachen terwijl je vanbinnen vooral wil huilen. Doorgaan voelt veiliger dan stilvallen, want als je stilstaat hoor je pas hoe moe je bent.

De buitenwereld helpt ook niet echt mee. Daar krijg je vooral tips: morgen wordt het vast beter, pak je rust, loop even dor het park. Allemaal goedbedoeld, maar als je het gevoel hebt dat je jezelf niet eens meer voelt, dan is een rondje park gewoon… een rondje park.

In mijn praktijk draaien we het om. We stoppen even met oplossen, en beginnen met luisteren. Wat wil er écht gehoord worden? Via Voice Dialogue ontdekken we welke stemmen in jou te lang zijn genegeerd. Hypnotherapie helpt om los te komen van oude overtuigingen. En Innerlijk Kindwerk brengt je terug bij wie je ooit was, vóór de vermoeidheid, vóór het masker.

Mieke Loor kijkt over het water uit op een veerpont

“Het vragen van hulp was het moeilijkste, maar ik voel me nu krachtiger dan ooit. Dat gun ik jou ook.”

Help, is het dapperste wat je kan zeggen

Soms is juist “ik weet het niet meer” of “help me” de dapperste zin die je kunt uitspreken. Geen stoere doorbraak, maar een zachte buiging: ik ben moe. Kapot van het doen alsof, uitgeput van het zoeken naar oplossingen die niet werken. En dat moment, hoe klein ook, kan het begin zijn van iets nieuws. Van eerlijk zijn tegen jezelf.

Je hoofd wil overzicht, verklaringen, controle. Maar je lijf wil iets heel anders: rust. Even nergens aan hoeven voldoen. Gewoon mogen zijn, zonder fixen, zonder advies. In mijn praktijk is dat vaak het omslagpunt. Het moment waarop je jezelf weer toestaat te voelen wat je eigenlijk al die tijd hebt weggestopt.

Wanneer je het niet meer hoeft te weten, ontstaat er ruimte. Niet voor een quick fix, maar voor een ontmoeting met jezelf. In die ruimte mag je verdwalen, stilvallen, ademen. En juist daar, waar je even niets moet, verschijnt vaak het deel van jou dat je zolang hebt genegeerd, het deel dat snakt naar zachtheid. Zachtheid voor jezelf.

“Als ik morgen niet meer wakker wordt is het ook goed”

Mijn persoonlijke verhaal

Misschien weet je het niet, maar jouw verhaal… dat herken ik. Niet alleen vanuit mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht, maar ook vanuit mijn eigen leven. Als je benieuwd bent naar mijn achtergrond, lees dan gerust verder op mijn persoonlijke pagina. Maar ik vertel je hier alvast iets wat je niet meteen aan de buitenkant ziet.

Na mijn scheiding stond ik er alleen voor met twee kinderen, werkte ik 32 uur per week en probeerde ik ondertussen overal aan te voldoen. Goed zorgen, goed presteren, sociaal betrokken blijven, want alles moest kloppen. Vanbinnen voelde ik de druk, maar ik duwde het weg. Tot mijn lijf op de rem trapte. Ik raakte in een burn-out. En eerlijk? Ik wilde er zo snel mogelijk weer uit klimmen. Gewoon weer door.

Tot die black-out. En het nieuws: een hersentumor. Die woorden sneden door alles heen. Ik heb in die tijd, en ook lang daarna, momenten gehad waarop ik dacht: als ik morgen niet meer wakker word, is het misschien wel goed zo. Of zelfs: hadden ze me maar op de operatietafel laten liggen. Gedachten die ik toen niet durfde te delen. Gedachten waar ik me voor schaamde. Maar ze waren er wel.

Wat me erdoorheen heeft gehaald? Hulp vragen. Niet meer alles alleen dragen. En stap voor stap, soms kruipend, met veel emoties werken aan de delen in mij die zulke gedachten zo logisch maakten. Die mij deden geloven dat ik een last was, dat het nooit beter zou worden. Nu weet ik: die gedachten zijn niet wie ik ben. En jij bent ze ook niet. Echt niet.

In geval van nood

Denk je aan zelfdoding of voel je je echt niet veilig met jezelf?
Bel dan gratis 0800-0113 of bezoek www.113.nl. Er is altijd iemand die luistert. Je hoeft het niet alleen te doen.

Veelgestelde vragen over suïcidale gedachten

Misschien heb je na het lezen van deze heftige blog nog vragen. Logisch, want het gaat om jouw proces en daar wil je duidelijkheid in. Hieronder vind je een aantal veelgestelde vragen die cliënten mij eerder stelden. Grote kans dat jouw vraag er ook tussen zit.

Waarom wil ik niet meer leven?

Die zwaarte heeft vaak een verhaal. Misschien draag je al te lang iets wat niet van jou is. In mijn praktijk gaan we samen op zoek naar wat er onder die vermoeidheid zit. Niet met een analyse, maar door te voelen, stil te staan en te luisteren naar wat jouw systeem probeert te zeggen.

Ben ik de enige met suïcidale gedachten?

Nee, zeker niet. Meer mensen dan je denkt lopen hiermee rond. En juist daarom is het zo belangrijk om het niet stil te houden. In sessies merk ik vaak hoe opluchtend het is om eindelijk alles uit te spreken, zonder schaamte, zonder oordeel.

Hoe kan ik er voor iemand zijn die denkt aan zelfmoord?

Begin met luisteren. Eerlijk en open. En stel, hoe spannend ook, de vraag: “Denk je aan zelfdoding?” In mijn Gatekeeper-training van 113 leerde ik hoe belangrijk die vraag kan zijn. Je hoeft het niet op te lossen, wél om samen op zoek te gaan naar de juiste hulp.

Soms denk ik: zou het niet beter zijn als ik er niet meer was?

Dat is geen rare gedachte. Het laat zien hoe moe je bent. In mijn praktijk kijken we niet weg van dat gevoel, maar gaan we er voorzichtig mee aan de slag. Je hoeft niet weg, je hebt rust nodig, ruimte, zachtheid. En dat is mogelijk.

Wat kan ik doen als ik het écht niet meer weet?

Begin met erkennen: ik weet het niet meer. In therapie is dat vaak het kantelpunt. Dan laten we het zoeken even los en gaan we luisteren naar wat wél voelbaar is. Je hoeft niet sterk te zijn. Alleen maar aanwezig, daar begint verandering.

Is er nog hoop als ik al eerder hulp heb gehad?

Ja. Herstel is zelden een rechte lijn. Soms is het geen nieuwe methode die je nodig hebt, maar een andere benadering. In mijn praktijk gebruiken we onder andere Hypnotherapie, Voice Dialogue en Innerlijk Kindwerk om te ontdekken wat wél past bij jouw ritme en jouw pijn.

Hoe hou ik mezelf staande op de moeilijkste dagen?

Door het klein te houden. Opstaan is genoeg. Ademen is genoeg. In sessies werken we aan jouw innerlijke steunstructuur, stemmen in jezelf die je helpen dragen. Niet om het weg te poetsen, maar om het dragelijker te maken. En dat is al zoveel waard.

Wat als ik me schaam voor mijn gedachten?

Schaamte is precies wat je het gevoel geeft dat je moet zwijgen. Maar in mijn ruimte mag alles er zijn. Ik kijk je niet raar aan. We benoemen wat je voelt, en vaak gebeurt dan iets bijzonders: het wordt lichter, juist doordat het er mag zijn.

“Heb je hulp nodig voor het vinden van je eigen veerkracht?“

Zet nu die volgende stap

Misschien voel jij je vandaag leeg, uitgeput of overbodig. Misschien ben je zo gewend geraakt aan dat gevoel, dat je bijna bent vergeten hoe het anders kan. Dan stel ik je deze vragen: Hoe lang hou je dit nog vol? Wanneer is het tijd om jezelf weer op één te zetten? En mag dat ook zonder dat je eerst ‘helemaal kapot’ hoeft te zijn?

Je bent op zoek naar antwoorden. Je wil weer lucht, richting, zin. En misschien denk je dat je de enige bent met deze zware gedachten. Maar dat ben je niet. Er zijn veel meer mensen zoals jij, mensen die lijken te functioneren, maar vanbinnen al lang op zijn. En ja, daar is iets aan te doen. Echt waar.

In mijn praktijk begeleid ik mensen die willen begrijpen wat er gebeurt in hun binnenwereld. Die hun zelfmoordgedachten niet meer willen onderdrukken, maar ook niet willen dat ze het overnemen. Met hypnotherapie, Voice Dialogue en Innerlijk Kindwerk of andere therapievormen kijken we naar wat er vastzit, en hoe jij weer ruimte kunt maken. Niet omdat jij gerepareerd moet worden, maar omdat jij bevrijd mag worden van wat jou allang niet meer dient.

Het vraagt moed om deze stap te zetten. Maar je hoeft het niet alleen te doen. Wacht niet langer en neem vandaag nog contact met mij op voor die eerste stap, en ontdek hoe jij weer gaat geloven in jouw eigen veerkracht, en zet die belangrijke stap naar herstel, want van wachten wordt niemand beter.

Liefs, Mieke

Zet die volgende stap naar jouw eigen veerkracht

Deel dit bericht

Lees hier mijn recente blogs

Typemachine met vel papier en de woorden never be afraid

Van angst naar kracht

20 oktober 2024

Leef je in de greep van angst? Ontdek hoe angst niet je vijand hoeft te zijn maar een richtingaanwijzer kan worden. Verander je angst in kracht

Lees hier verder

Mijn naam is Mieke, en ik help als Holistisch Therapeut mensen die vastlopen in hun leven. Of het nu gaat om onverklaarbare klachten, het loslaten van oude patronen of het hervinden van balans. Ik begeleid je met een liefdevolle maar directe aanpak naar meer rust en vrijheid. Met specialisaties in Hypnotherapie, Voice Dialogue, Innerlijk Kindwerk en Tafelopstellingen, bied ik ondersteuning die verder gaat dan oppervlakkige oplossingen.

Van pijn naar passie

8 september 2024

Bij het ontwerpen van mijn website moest ik bedenken hoe ik mezelf voor zou stellen. Je maakt waarschijnlijk de keuze voor een therapeut op gevoel en of het gaat klikken….

Lees hier verder

Geluid en opgeslagen herinneringen

25 augustus 2024

Ons brein heeft een fascinerend vermogen om zintuiglijke waarnemingen, zoals geuren, beelden, of geluiden, te koppelen aan herinneringen. Misschien herken je dat wel: een bepaald liedje brengt je direct terug…

Lees hier verder