Je bent hier : Welkom > Burn-out en stress > Vakantiegevoel gezocht: als rust je juist uitput
Mieke Loor staat met haar blote voeten in het water en kijkt uit over zee

Vakantiegevoel gezocht: als rust je juist uitput

Burn-out en stress

Auteur: Mieke Loor

Je telt al weken af. Naar dat ene moment waarop je alles even los kunt laten. Geen werk, geen drukte, geen moeten. Gewoon even tijd voor jezelf, je gezin, je rust. Maar nu je daar zit, in die ligstoel of aan dat ontbijtje in de ochtendzon, merk je dat het niet werkt zoals je had gehoopt. Je hoofd blijft malen. Je lijf voelt zwaar. En diep vanbinnen sluimert het besef: straks moet ik weer. En ik wil niet.
 
Veel mensen leggen al hun hoop op de vakantie. Als ik dáár ben, dan komt het goed. Dan laad ik op. Dan vind ik mezelf terug. Maar als je al maanden op je tandvlees loopt, dan is twee of drie weken rust geen wondermiddel. Dan besef je vaak pas dat je jezelf onderweg bent kwijtgeraakt. Want zodra de structuur wegvalt, komt vaak pas echt naar boven wat je zolang hebt weggedrukt.
 
Ik ben Mieke, en in mijn praktijk Jouw Eigen Veerkracht in Valkenswaard werk ik met mensen die dat herkennen. Die tijdens hun vakantie ineens voelen: dit houd ik niet nog een jaar vol. En dat is geen zwakte. Dat is een innerlijk weten. Met Hypnotherapie, Voice Dialogue, Innerlijk Kindwerk en andere therapievormen onderzoeken we samen waar je jezelf bent kwijtgeraakt. En hoe je dat kunt doorbreken, op jouw tempo, met kleine stapjes. Want het ligt niet aan jou. Het zit in wat je geleerd hebt om vol te houden. En dat mag anders, toch?

In deze blog ontdek je;
  1. Waarom ben ik zo moe tijdens vakantie?
  2. Heb ik wel de juiste baan?
  3. Waarom voelt alles zwaarder als ik vrij ben?
  4. Wat als ik de dagen aftel tot ik weer “moet”?
  5. Waarom blijf ik wachten tot ‘na de vakantie’?
  6. Kan ik hier iets mee, terwijl ik nog midden in de vakantie zit?
  7. Meestgestelde vragen over als vakantie geen vakantie is
  8. Zet nu die volgende stap naar een echte vakantie

Je telt al weken af naar je vakantie, en toch voelt het niet zoals je had gehoopt. In plaats van ontspanning voel je spanning. Of leegte. Of die oude knoop in je buik die juist nu weer opspeelt. In deze blog lees je waarom dat zo vaak gebeurt, wat je lijf en hoofd je proberen te vertellen, en hoe juist die stille momenten tijdens de vakantie iets waardevols kunnen blootleggen.

Ook ik ken dat gevoel, dat je ‘vrij’ bent, maar alles behalve vrij vóélt. Dat besef werd een keerpunt in mijn leven. Lees hier mijn eigen verhaal, als je wilt weten hoe ik mijn weg vond. En voel je vrij om te verkennen of het tijd is voor iets nieuws.

Zet hier die volgende stap naar Jouw Eigen Veerkracht

“Dit los je niet in drie weken op”

Waarom ben ik zo moe tijdens vakantie?

Je hebt gedaan wat iedereen zegt dat goed voor je is: pauze genomen. Je bent op reis geweest of hebt juist niets gepland. En toch voel je je niet herboren. Misschien zelfs vermoeider dan voor je vakantie. Dat kan verwarrend zijn. Je hebt rust gehad, dus waarom voel je je nog steeds zo leeg of gespannen?
 
Wat er vaak gebeurt, is dat je lichaam tijdens de vakantie eindelijk ruimte krijgt om te voelen wat er al die tijd onderdrukt is. Als de dagelijkse structuur wegvalt, valt ook het masker weg. De adrenaline zakt, en wat daaronder zit komt omhoog: vermoeidheid, verdriet, twijfel. Je denkt, dat is vreemd, ik ben nu toch aan het ontspannen, dus doe je nog meer je best om je ontspannen te voelen. Maar ja, dat werkt dus niet. Het is een signaal van je lichaam dat het op is.
 
Soms begint herstel niet met opladen, maar met erkennen dat je te ver bent gegaan. En dat is niet iets wat je in drie weken oplost. Maar het begin van herstel ligt wel in dat moment van inzicht als je voelt: ik ben kapot, uitgeput, emotioneel, en ik wil dat dit stopt. Juist dán kan de vakantie alsnog een keerpunt worden.

Heb ik wel de juiste baan?

Iedereen moppert weleens over werk. Een volle agenda, gedoe met collega’s, druk van bovenaf. Maar als die onvrede niet tijdelijk is, maar een ondertoon vormt in je dagelijks leven, dan is er vaak meer aan de hand. Zeker als je tijdens je vakantie vooral denkt: zucht, straks moet ik weer…
 
Veel van mijn cliënten weten al maanden, soms jaren, dat hun werk niet meer bij hen past. Maar ze blijven. Uit loyaliteit. Uit angst voor financiële onzekerheid. Omdat ze denken dat ze te oud zijn om iets anders te doen. Of omdat ze simpelweg niet weten waar ze dan wél blij van worden.
 
Het eerste signaal is vaak dat je er geen energie meer van krijgt. Of dat je hoofd de boel draaiende houdt, maar je lijf steeds vaker protesteert. Als je merkt dat je je werk niet mist op vakantie, maar er juist tegenop ziet om terug te keren, dan is dat geen toeval. Dan vertelt iets in jou dat het tijd is om te gaan luisteren.

“Rust kan soms best confronterend zijn”

Waarom voelt alles zwaarder als ik vrij ben?

Het klinkt zo tegenstrijdig: je hebt tijd voor jezelf, maar je voelt je juist somberder, emotioneler of uitgeput. Misschien heb je minder geduld met je partner of kinderen. Of voel je je leeg zonder je gewone structuur. Dat voelt niet als ontspanning, maar eerder als overprikkeling of zelfs paniek.
 
Wat veel mensen niet weten, is dat rust ook een confrontatie is. De stilte maakt hoorbaar wat je normaal overstemt met drukte. Oude gevoelens, onverwerkte ervaringen, of de harde stem van je innerlijke criticus komen naar boven. Niet omdat je ‘iets fout doet’, maar omdat je systeem de kans krijgt om te signaleren wat er wringt.
 
In mijn sessies gebruiken we die stilte juist als ingang. Bijvoorbeeld via Voice Dialogue of Innerlijk Kindwerk. Want die onrust zegt iets over delen van jou die niet meer gehoord zijn. De controleur, de perfectionist, het gekwetste kind in jou: ze worden zichtbaar als jij stopt met rennen. En dat voelt echt niet comfortabel hoor, geloof mij maar, en toch is dat heel waardevol.

Wat als ik de dagen aftel tot ik weer “moet”?

Je bent nog niet eens halverwege je vakantie, en toch zit je hoofd al in volgende week. De werkmail staat uit, maar je denkt al aan de overleggen, aan wat je allemaal nog moet. Je telt de dagen af, niet met verlangen, maar met een knoop in je buik. En misschien voel je je daar ook nog schuldig over.
 
Maar dit is niet raar. Dit is wat er gebeurt als je te lang hebt volgehouden in iets wat niet meer goed voelt. Dan geeft je brein je geen echte rust meer, omdat het systeem nog steeds in de ‘overleefstand’ staat. Je zenuwstelsel blijft alert, je lijf blijft aan. En je vakantie verandert van oplaadmoment in uitstel van executie.
 
Juist die gedachte ‘ik wil niet terug’ is een krachtig signaal. Geen teken van zwakte, maar een innerlijk weten dat je jezelf aan het uitputten bent. En dat je systeem dat niet nog een jaar volhoudt. De echte vraag is dan niet: hoe kom ik weer door het werk heen? Maar: wat wil ik eigenlijk wél? Is dit een burn-out, of iets anders?
 
Je bent moe, vaak wakker, je geheugen laat je in de steek. Je hebt geen zin meer in dingen waar je ooit blij van werd. Alles voelt als moeten. Misschien vraag je je af: zit ik tegen een burn-out aan? Of is het gewoon even druk geweest en trekt het wel weer bij?
 
Burn-out is geen label dat je zomaar op jezelf plakt. Maar wat je voelt, is echt. En wat je vooral níét moet doen, is wachten tot het erger wordt. Want je lichaam trekt al aan de bel. En hoe langer je dat negeert, hoe harder die bel gaat klinken. Soms zelfs met klachten die medisch moeilijk te verklaren zijn: buikpijn, vermoeidheid, hartkloppingen, huilbuien zonder aanleiding.
 
In mijn praktijk zie ik dit vaak. Mensen die dachten: ik moet gewoon even vakantie. Maar die vakantie maakt het alleen maar duidelijker dat het niet meer gaat. Het goede nieuws? Je hoeft niet eerst uit te vallen voordat je hulp zoekt. Soms is één gesprek al genoeg om helder te krijgen waar je staat, en welke beweging mogelijk is.

koffer met inhoud

“Je hebt je koffers gepakt om er even helemaal uit te zijn. Maar ergens onderweg, klapt er eentje vanzelf open. Niet die met je zonnebrand en slippers, maar die andere. De koffer vol gevoelens, twijfels en moeheid die je al zo lang meesjouwt zonder het te merken.”

Waarom blijf ik wachten tot ‘na de vakantie’?

Misschien herken je die gedachte: Na de vakantie ga ik het anders doen. Of: Straks kijk ik wel verder. Maar als je nu al voelt dat er iets schuurt, dan is dat uitstel zelden helpend. Vaak wéét je eigenlijk al wat er wringt, je hebt het alleen nog niet hardop durven zeggen.
 
In mijn praktijk zie ik hoe snel mensen weer in de dagelijkse tredmolen stappen zodra de vakantie voorbij is. En dan verdwijnt dat vage gevoel weer naar de achtergrond. Tot het zich opnieuw aandient. Soms zelfs sterker dan voorheen. Niet omdat je zwak bent, maar omdat iets in jou niet langer genegeerd wil worden.
 
Juist nu, in de rust van de zomer, is er ruimte om wél te voelen. Niet alles hoeft opgelost. Maar wat je wel kunt doen, is jezelf serieus nemen. En als je daarbij iemand nodig hebt die met je meedenkt, weet dan dat je welkom bent.

“Je hoeft niet meteen je baan op te zeggen”

Kan ik hier iets mee, terwijl ik nog midden in de vakantie zit?

Ja. En misschien is het juist nú het moment. Omdat je nog los bent van de dagelijkse sleur. Omdat je lijf nog fluistert in plaats van schreeuwt. En omdat je niet hoeft te wachten tot je weer volledig in het ‘moeten’ zit. Er zit kracht in dat tussen-moment.
 
Je hoeft niet meteen rigoureuze stappen te zetten zoals je baan opzeggen. Maar je kunt wél luisteren. Voelen wat er boven komt. Erover praten. Soms is dat de eerste echte stap: hardop zeggen wat je al een tijd weet. En je laten begeleiden in het onderzoeken van wat er onder ligt. Niet als quick fix, maar als begin van een andere weg.
 
Deze zomer ben ik beschikbaar voor precies dat soort gesprekken. Je hoeft dus niet te wachten tot september. Juist nu, als de tijd even anders loopt, kun je onderzoeken wat er wél mag veranderen. Misschien is dit wel het enige dat je écht hoeft te doen deze vakantie en kom je als een ander mens terug op het werk.

Meestgestelde vragen over als vakantie geen vakantie is

Je kijkt uit naar rust, maar komt jezelf juist tegen. Misschien voel je je vermoeider dan ooit, of vraag je je af of je werk nog wel bij je past. In de vragen hieronder vind je herkenbare situaties, twijfels en gedachten die veel mensen hebben tijdens of vlak na hun vakantie. Misschien zit jouw eigen vraag er ook wel tussen.

Waarom ben ik zó moe tijdens mijn vakantie?

Vakantie vermoeidheid komt vaak omdat je lichaam dan pas durft te voelen hoe moe je echt bent. Hypnotherapie kan je helpen dat patroon te doorbreken, zonder dat je ‘weer vol moet houden’.

Hoe weet ik of ik een burn-out heb of gewoon oververmoeid ben?

Bij een burn-out voelt álles als moeten, ook leuke dingen. Innerlijk Kindwerk helpt je herkennen waar je grenzen zijn gaan schuiven, vaak al lang geleden.

Waarom voelt vakantie eerder zwaar dan fijn?

Zodra je tot rust komt, komt óók naar boven wat je normaal wegdrukt. Voice Dialogue geeft die innerlijke stemmen een plek, zodat jij weer ruimte krijgt.

Wat als ik mijn werk niet mis tijdens de vakantie?

Als je opgelucht bent dat je er even níét bent, zegt dat vaak genoeg. In tafelopstellingen ontdek je waar je vastloopt, en wat jou weer lucht kan geven.

Hoe komt het dat ik me schuldig voel tijdens de vakantie?

Je bent zo gewend te presteren dat ontspannen ‘fout’ voelt. In therapie leer je dat die strenge stem niet de waarheid is, maar een oud beschermingsmechanisme.

Waarom denk ik nu pas dat ik iets moet veranderen?

Juist in de stilte van vakantie hoor je wat je in de drukte overschreeuwt. Dat is geen toeval, dat is een kans. Eén sessie kan al veel duidelijk maken.

Wat als ik nu voel: ik wil niet meer terug naar hoe het was?

Dan is dat geen drama, maar een inzicht. En precies dát inzicht kun je gebruiken als beginpunt om wél weer richting te voelen.

Hoe stop ik met alles voor me uit schuiven tot ‘na de vakantie’?

Door te durven zeggen: dit werkt niet meer voor mij. En nee, dat hoeft niet groots en meeslepend. Kleine stappen zijn óók beweging.

Wat kan ik nú doen als ik me zo voel, midden in de vakantie?

Begin met luisteren. Naar je lijf, je gevoelens, je gedachten. En weet: je hoeft dit niet alleen te doen. Mieke denkt met je mee, ook in de zomer.

Kan therapie ook helpen als ik nog niet ‘helemaal vastloop’?

Juist dan. Want voorkomen is fijner dan genezen. Therapie is geen laatste redmiddel, maar een waardevol kompas dat je weer naar jezelf leidt.

“Heb je hulp nodig voor het vinden van je eigen veerkracht?“

Zet nu die volgende stap naar een echte vakantie

Misschien herken je het wel: je zit midden in je vakantie, iedereen zegt dat je moet genieten, maar jij voelt je leeg, moe of opgejaagd. Je wordt wakker met een knoop in je buik en vraagt je af hoe je straks weer moet beginnen. Of erger nog: of je dat eigenlijk nog wel wíl. Je hebt hier toch weken naartoe geleefd… Waarom voelt het dan alsof je nergens écht tot rust komt?
 
Je bent niet de enige. Veel mensen lopen hier tegenaan, juist tijdens hun vrije dagen. Want dan valt de druk weg, en komt alles wat je hebt weggestopt ineens boven drijven. Die twijfel over je werk, de sleur waarin je zit, of dat gevoel van: ik wil iets anders, maar ik weet niet wat. Het goede nieuws? Je hóéft het niet alleen uit te zoeken. Er zijn manieren om weer richting te vinden.
 
In mijn praktijk in Valkenswaard help ik mensen die zichzelf ergens onderweg zijn kwijtgeraakt. Samen kijken we waar het wringt, en hoe het anders mag. Dat doen we met methodes zoals Hypnotherapie, Voice Dialogue, Innerlijk Kindwerk en andere vormen van therapie. Geen standaard stappenplan, maar een persoonlijke zoektocht naar inzicht, rust en ruimte. Zodat jij weer keuzes kunt maken die echt bij jóu passen.
 
Ja, het vraagt moed om eerlijk te kijken naar wat je voelt. Maar je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Wacht niet langer en neem vandaag nog contact met mij op voor die eerste stap, en ontdek hoe jij weer gaat geloven in jouw eigen veerkracht.

Liefs, Mieke

Zet die volgende stap naar jouw eigen veerkracht

Deel dit bericht

Lees hier mijn recente blogs

Burn-out

Burnout

Auteur: Mieke Loor Soms voelt het leven als een race tegen de klok. Je rent van de ene afspraak naar de andere, probeert iedereen tevreden te houden en vergeet jezelf…

Lees hier verder

Scroll naar boven